De zon van het alledaags bestaan
Brandt de huid op mijn lichaam
De warmte is ondraaglijk
Ik ga door omdat het moet
Mijn lichaam en mijn geest, in een wereld fictief
Mijn lichaam en mijn geest, eenzaam in de tijd
Ik wacht al jaren en jaren totdat
Haar geest mijn lichaam overneemt
Ik wacht al jaren en jaren totdat
Ik de lege eeuwigheid ga zien
Ik wacht al jaren en jaren totdat
Haar geest mijn lichaam overneemt
Ik wacht al jaren en jaren totdat
Ik de lege eeuwigheid ga zien
Nachtrust koelt mijn lichaam af
Buiten staat het leven stil
Eindelijk kan ik ontwaken
In de omgeving die niemand wil
Met vertroebelde ogen
Kijk ik de wereld aan
En altijd weer dezelfde visie
Er is geen doel voor dit bestaan
Gevangen in vlees en bloed
Omringd door mijn verdomde ziel
Laat mij los dan kan ik eindelijk gaan
Het leven is een trieste openbaring
Die duidelijk maakt dat
Wanneer mijn ogen sluiten
Ik de lege eeuwigheid ga zien
